جشن آبانگان بر شما خجسته باد

جشن آبانگان؛ روزی خجسته برای گرامی‌داشت آب و زندگی

دهم آبان‌ماه در تقویم ایرانی، روزی خجسته و فرخنده است؛ جشن آبانگان، جشنی که از روزگاران بسیار دور در ستایش آب و ایزدبانو آناهیتا، نگهبان آب‌های پاک، برگزار می‌شود.
در فرهنگ کهن ایران، آب نماد پاکی، روشنایی و زندگی است، و ایرانیان باستان این روز را فرصتی می‌دانستند تا از نعمت آب و برکت طبیعت سپاسگزاری کنند.

ریشه و پیشینه جشن آبانگان

در گاه‌شمار ایرانی، هر روز ماه نام ویژه‌ای دارد و روز دهم «آبان» نامیده می‌شود. هنگامی که این روز در ماه آبان قرار می‌گیرد، ایرانیان جشن آبانگان را برگزار می‌کنند.
به باور نیاکان ما، ایزدبانو آناهیتا بانویی نیرومند و پاک‌سرشت بود که آب‌های روان را از آسمان فرو می‌فرستاد و زمین را بارور می‌کرد. او نماد زایش، باروری و پاکی به‌شمار می‌رفت، و مردم با نیایش و شادی این روز را به افتخار او جشن می‌گرفتند.

آیین‌ها و رسم‌های کهن

در گذشته، مردم در روز آبانگان به کنار رودخانه‌ها، چشمه‌ها و دریاچه‌ها می‌رفتند. با خواندن نیایش‌ها، روشن کردن آتش یا شمع، و افشاندن گل و آب، از ایزد آناهیتا برای داشتن سالی پرآب و پربرکت سپاسگزاری می‌کردند.
در برخی مناطق، رسم بود که مردم در این روز به یکدیگر آب می‌پاشیدند تا دل‌ها از کینه پاک شود و دوستی و مهر جای آن را بگیرد. این آیین‌ها یادآور پیوند عمیق انسان ایرانی با طبیعت و احترام به عناصر زندگی است.

آبانگان در روزگار امروز

اگرچه قرن‌ها از آن روزگار گذشته، اما پیام جشن آبانگان همچنان زنده است. امروز نیز در برخی شهرها و میان دوستداران فرهنگ ایرانی، این روز گرامی داشته می‌شود.
آبانگان فرصتی است تا بار دیگر به یاد بیاوریم که آب، سرچشمه‌ی حیات است و پاسداشت آن وظیفه‌ای انسانی و اخلاقی است. در زمانی که کمبود آب به یکی از چالش‌های بزرگ جهان تبدیل شده، این جشن کهن معنایی تازه و ضروری یافته است.